18 Ekim 2008

Mini Pide - Mini Pizza-Bir Sobe - Uskudar Kiz Lisesi - Icadiye Ilk Okulu - Nakkastepe


Daha once yayinladigim nefis bir sutlu ekmek hamuru ile bu pizzalari yaptim. Siz ister mini pizza, isterseniz de benim gibi mini pide olarak yapin, hic farketmez. Sonuc her ikisi icin de muhtesem. Pizzalarin uzerine, arzu ettiginiz malzemeyi koyabilirsiniz: sosis, beyaz peynir, mozzarella, maydanoz, domates, sucuk, vs.


Sevgili Süheyla- Diyalog Yemekleri beni sobelemiş. Sobenin konusu; çocukluğunuzun geçtiği ev, bu ev ile ilgili anılar ve çocukken en sevdiğiniz yemek. Seve seve katilmak istedim, ben de bu oyuna sevgili Beyhan'i, Gul'u ve Nesrin'i davet etmek istiyorum.

Cocuklugum, Baglarbasi-Nakkastepe'de gecti. Hala bence dunyanin en guzel yeri Nakkastepe'dir. Babaannemin ve dedemin mezarinin da bulundugu, Nakkastepe ile ilgili bir suru anim vardir. Ben cocukken o tepeler bostu, annem beni ve kardeslerimi alir ve Nakkastepe'ye piknige giderdik. Bazen de komsularla beraber giderdik. Herkes bir cesit yapip getirir ve ustune de nefis caylar icilirdi..Amerika'lilarin potluck dedigi..Nakkastepe'den denizi ve bogazin icinde bir inci tanesi gibi giden vapurlari seyretmek en buyuk zevkimizdi. O zamanlar Nakkastepe'de neredeyse diz boyu papatyalar olurdu. O papatyalari toplar, ellerimiz, kollarimiz papatya dolu olarak evlerimize donerdik.

Icadiye ilk okulunu bitirdikten sonra, yine bu okula bir kac metre uzakliktaki Uskudar Kiz Lisesine devam ettim. O zamanki adi Uskudar Kiz Lisesi idi. Simdilerde Uskudar Anadolu Lisesi olmus. Evvelki yaz gittigimde bol bol ilkokulumun ve lisemin resimlerini cektim. Eger orada yasasaydim, buna hic gerek duymazdim biliyorum. Ama insan vatanindan binlerce km uzakta olunca, boyle hersey gozunde tutuyor, yasadigi yerlerin degerini galiba cok daha iyi biliyor.

Uskudar Kiz Lisesinde okurken, sinifin siralarindan Uskudar'i ve sehir hatlari vapurlarini seyretmek en buyuk zevkimdi. Okul labirent gibi gelirdi bana hep. Ilk basladigim yillarda surekli ruyalarimda, bu okulun icinde kayboldugumu gorurdum. Cok guzel arkadaslarim oldu, hayatimin en icten, en menfaatsiz, en samimi dostluklarinin kuruldugu yillardi. Insanlarin birbirlerini bir hic ugruna karalamadigi yillardi. Simdi aradan yillar gecince bile onlarla bulustugumda, ayni samimiyetle devam eder dostluklarimiz. Yine cocuk oluruz.
Yuregimi acitacak kadar, guzel hatiralar hepsi.

Iki odali, sobali kucuk bir evdi bizimkisi. Aklimda kalan ise annemin titizligi ve o evi temiz tutma konusundaki olaganustu cabalari. Annemin cok ozenle diktigi, fitilli karyola ortuleri. Okuldan eve gelip, o tertemiz, sicacik, sobali evde ders calismak, ders calisirken uyumak ne buyuk bir zevkti. Her zaman sobanin uzerinde ya bir kafega (gugum) olurdu yada sicak cay. Sobanin borusunda, okul medillerimizi utulerdik. Uzerinden neredeyse 30 yil gecti ama bugun bile yasadigim evin sicakligini dunmus gibi hatirliyorum. Simsicak bir ev ve sevgiyle kusatilmis cocuklar. Ben de ayni sicak evi kendi cocuklarima verebiliyormuyum diye dusunmeden edemiyorum cogu zaman. Umarim verebiliyorumdur. Umarim bir gun benim cocuklarim da benzer yazi yazabilirler.

Meger ne cok anlatacagim varmis :).

18 yorum:

Unknown dedi ki...

Tuba'cım günaydın haklısın canım insan ne anlatıcam diyerek başlıyor ama anlatırken açıldıkça açılıyor,bloglarımız sayesinde bir sürü dost ediniyoruz,umarım daim olur.Pide ve pizzalar enfes ellerine sağlık,mutlu bir pazar günü dilerim.

Bir Dut Masalı - nUnU dedi ki...

demek komşu gibymişizz :)))
bende beylerbeyli !!!!
güzel günlerdi......
sevgiler TUBA.

Damak Tadı dedi ki...

Canım benim..))

Ne kadar güzel anlatmışsın ve fotoğraflamışsın..İlk başta neler yazacağına karar verememişken bir bakmışsınki neler yazılmış neler..))Bunun tek nedeni;belki geçmişi özlemiş olmamız..(ben çok özlüyorum)..

Soben için çok teşekkürler tatlım!!


Pideler ise öyle nefis görünüyorlarki,imrenmemek elde değil..)Afiyetler olsun sizlere canım..
Güzel bir hafta sizlerle olsun!

Sevgilerle..

yaban mersini dedi ki...

tuba..şahane bir yazı olmuş,okurken o günlere gittim..kuzguncukta babaannem otururdu benim sık sık ziyaretlerine gelirdik.sultantepeden genellikle yürüyerek..ve o güzel çiçekler,ağaçlı bogaz yolu..hala güzel aslında oralar.biz uzaklaştık biraz ..neyse cnm.hüzünlendim akşam akşam..teşekkürler katıldığın için.slmlar..

Hayatın Ta Kendisi Lokantası dedi ki...

Pizzalar harika olmuş, puf puff :) Ellerinize sağlık.
Bu sobe sayesinde sizi daha yakından tanıma fırsatımız olmasınada sevindim.
Sevgiler

Adsız dedi ki...

çok guzel canım paylasım ıcın tesekkur ederım resımler harıka sevgıler..

neslihan erzincan özgür dedi ki...

Sevgili Tuba ellerine sağlık canım,nefis olmuşlar.sevgilerimle...

neslihan erzincan özgür dedi ki...

bekliyorum canım.sevgiler...

Hülya dedi ki...

Çok özelsin.Teşekkür ederim...

Tijen dedi ki...

Ne tatlısın Tuba'cığım.
Senin de dostlukların hiç bitmesin.

lalecik dedi ki...

Tubacığım teşekkkür ederim canım.
Anılarını okurken hüzünlendim, aslında binlerce kilometre ötede olmak önemli değil, geçmişe geri dönememek özlemi yaşatan. Burada olsaydın bile eminim bu duyguları yaşayacaktın. Burnumun dibindeki okulumu görünce bile özlem yaşıyorum. Çocukluk güzel geçince insan vazgeçemiyor galiba dününden. Sevgiler.

HÜLYA dedi ki...

pideler ve pizzalar harika görünüyor elelrine sağlık.. afiyet şeker olsun yiyenlere

yazıyı bir solukta okudum. insan sonradan okuyunca bir garip oluyor çocukluğuna gidip geliyor..gzüel günler geçirmen dileğiyle sevgiler canım

Adsız dedi ki...

Tuba bizde şimdi fıstıkağacında oturuyoruz.
Üsküdar Kız Lisesi kız kardeşimin okuluydu.
İcadiye ilkokulu ise hergün önünden geçtiğim yer.
Harika bir semt olağan üstü güzel ve sessiz.
Sevgiler.

yemeksever dedi ki...

Merhaba Tuba,
benim çocukluğum da Üsküdar Fıstıkağacında geçti. Ben de Üsküdar Kız Lisesi mezunuyum.
Anılar olmasa hayat gerçekten çok boş olurdu...
Sevgiler
Funda

Adsız dedi ki...

Sevgili tuğba pizzaların çok güzel sitenide takip edip okuyanlardanım ellerine sağlık.Asıl sevincim Üsküdar Kız Lisesinde okumuş olmandan çok mutlu oldum.Bende 84-85 mezunuyum ve yatılı bölümündeydim.Ne kadar özenirdik siz gündüzlülere.Ama gemiler ve sultanahmetden gün batımını izlemek hüzünlenip aileni özlemek de güzeldi.Fotoğrafları paylaştığın içinde teşekkürler.Emine

Adsız dedi ki...

üsküdar lisesi

özledim ya:(

Sihirlitorba dedi ki...

sevgili tuba hanım,
bloglar arasında rastgele gezinirken size rastladım.öncelikle bloğunuzun çok güzel olduğunu belirtmek isterim. ancak beni asıl heyecanlandıran şey aynı liseden mezun olmamız. ben 98 mezunuyum.okulumun fotoğraflarını görünce farklı duygular hissettim.üstelikde dünyanın diğer ucundan,benimle aynı mekanı paylaşmış birisiyle tanışmak da oldukça farklı ve hoş duygular uyandırdı bende...tekrar görüşmek dileğiyle.sevgiler

Adsız dedi ki...

öncelikle adaşız ve bu görüntüler içn sağal okulumu ve o yılları çok özlüyorum 2002 mezunuyum ve hala önünden geçtikçe keşke hayat yine o yıllardaki gibi kaygısız ve temiz olsa keke gercek hayatın içinde bizlerde krlenmemiş olsaydık diyorum çok uzaklarda hiç tanmadığım bir insanla aynı mekanlardan geçip ynı özlemleri paylaşmak çok şaşırtıcı