9 Mart 2007

Hala Olmusum...

Hala olmusum...

On binlerce kilometre uzaklikta, bir hastanenin odasinda,
benimle ayni genleri paylasan,
minik bir prenses, iki gun evvel dunyaya gelmis.

Ben onu da kacirdim tabii.
Kacirdigim pek cok seyler gibi.

Kacirdigim dogum gunleri, kacirdigim nisanlar, dugunler gibi, bunu da kacirdim.

Bunu da paylasamadim.
Tipki paylasamadigim diger mutluluklar, acilar, sevincler, dertler gibi.

Bir gun hepsinin acisini cikaracagim gunlerin hayalini kurarak,
bunu da yuregimin derinliklerine attim, cikarmamacasina...

Bir gun annemle, onun beni uzmemek, benim onu uzmemek icin, o nasilsin-iyimisinden oteye gidemeyen, siradan telefon konusmalarinin bitecegini umut ederek,

O asma agacinin altinda oturup, anacigimla cay icmenin hayalini kurarak,

ve bir yandan bunlari gerceklestiremeyecegimin korkusunu yasayip, yine de hayal kurmaya devam ederek..

Hala olmusum, uzaktan uzaga hala, hic bir seyi paylasamadan, tipki masal dinler gibi!..

San Diego/Tuba

16 yorum:

NiNo dedi ki...

merhaba
belki inanmazsiniz bilemiyorum ama yazinizi okurken gozyaslarimi tutamadim sizin kadar uzakta olmasamda bende Arnavutlukta yasiyorum bende bu yaz teyze olacagin insaallah ve umud ediyorum dogdugu gun yaninda olurum minik kuzumun sevgiler

Adsız dedi ki...

beni ağalatın
:(
her satırınnı yaşayarak paylaşan biriyim seninkadar uzakta olmasamda
tebrik ederim hala olak güzeldir ayrıca bende halayım

Adsız dedi ki...

merhaba canım
tebrikler taze hala
allah uzun ömürler versin
sevgiler

http://buyuleyenmutfakkokusu.blogcu.com/

Aybike Ceylan dedi ki...

Tuba'cim,
Ne kadar dokunakli yazmissin, benim duygularimi ifade etmissin sanki.
Daha bu sabah konustuk annemlerle ama hep bir buruk, bir huzunlu geciyor konusmalar," az kaldi geliyoruz" diyorum ama , yok gene de sesinin tonunda ki o aci gecmiyor.
Neyse, iste boyle be tuba'cim, ama gercekten az kaldi,3 ay ne ki goz acip kapayana dek gecer, gecer mi?
Iyi hafta sonlari ve sevgiler

Adsız dedi ki...

Bende Türkiyede ama gurbette olan biri olarak hüzünlendim,Gurbet nasıl bir şeydir bilirim acıları,sevinçleri paylaşamazsın ve göremezsin,Ama bunları bir kenara bırakıp halalığın tadına çıkarmaya bakın bence elbet bir gün görürsünüz inşallah.
sevgilerle...
www.denizesintisi.com

Adsız dedi ki...

Tuba'cım gözlerimden akan yaşlarla yazının ortasına kadar zor geldim, gözlerim öyle buğulandı ki göremedim hiçbirşey, sonra sildim onları her zamanki gibi devam ettim yazdıklarını okumaya..
Şimdi gözlerim yine dolu dolu yazıyorum sana..seni öyle iyi anlıyorum ki canım.
Benim de bir tanecik yeğenim var, daha 5 yaşında ve o büyüyor ben yanında olamıyorum. Ne kadar kıskanıyorum ki bir bilsen, Türkiye geri döndüğüm zaman beni tanımayacak bana yabancıymışım gibi davranacak diye..Annemlerin beni ona sık sık hatırlatmalarını benden bahsetmelerini istiyorum.
Saat farkından dolayı doğru dürüst internetten bile görüp konuşamıyorum. En son Teyze ne zaman geleceksin, bana ne getireceksin, bir sürü getir ben herşeyi severim dedi. Kendimi çook zor tuttum...
Yazacak çok şey var..
Son olarak seni tebrik ederim. Abinlerin de gözüaydın. Allah analı babalı büyütsün.
Sevgilerle

hayat dedi ki...

Canım kıyamam sana ağlattın beni o kadar üzülme bak ne güzel hala olmuşsun onun keyfini yaşa küçük bebişte inşallah sağlıklı sıhhatli olur.Halası da yazın gidince onu mis gibi koklar öper hasretini dindirir.

Seni çok öpüyorum Tubacım sevgiler..

tata dedi ki...

Tuba'cigim, aglama degmez hayat bu gözyaslarina...
Ben de yakinda teyze olacagim, ben Almanya'da...bebecik Amerika'da olacak. Olsun, saglikli olsun, hayirli olsun, internet resimleri ile yetinecegim. Uzakta da olsa herkes iyi ve mutlu olsun.
Sevgiler

Hülya dedi ki...

İnsan süslü püslü yazmadan,teşbihler,açık istiareler yapmadan da karşısındakini can evinden vurabiliyormuş vesselam.Hala olmana sevindim mi? Sen o an orada olamadığından dolayı üzüldün ya ben de senin adına o duyguyla sevincimi bastırdım mı bilemedim.Karmakarışığım.
Siz yurtdışındakiler hakikaten çok mu zor bu işler?Yani ben de yıllarca evimden ayrıydım.Doğanlar,ölenler,evlenenler gözümle görmediğimden hep masal gelirdi bana.Ama deniz aşırı,başka kültür olmak mı bu denli canınızı yakan?Yurtdışı hedeflerinizi gerçekleştirme ve daha iyi şartlarda yaşama imkanı sunmuyor mu insana?Daha insancıl,daha özgüvenli,daha kültürel evlatlar yetiştirmenize imkan tanımıyor mu?Birtek gurbet mi canınızı acıtan?Gerçekten siz yabancılara bakış açısı nasıl oralarda?Bunca gönül yorgunluğunun adı sadece gurbet değil gibime geliyor Tuba'cığım?Sanki birikim..Yanılıyor muyum?

Adsız dedi ki...

Tubacığım, Allah bir an önce sevdiklerine kavuştursun. İnsana en çok böyle günlerde gurbet dokunuyor. Allah sana sabırlar versin minik yeğeninede hayırlı sağlıklı ömür versin. Üzme tatlı canını.... Kendine iyi bak. Nesrin

Defne dedi ki...

Tubacigim, uzulme yanlarinda olamadigin icin. Sana ve ailene saglikli yillar diliyorum ki, daha nice mutlulugu paylasabilesiniz. Insallah ben de birgun hala olacagim (bir erkek kardesim var cunku, seni tebrik ediyorum canim arkadasim. Bebeginize de saglikli, mutlu bir omur diliyorum.

Tuba dedi ki...

Guzel dilekleriniz, herseyden evvel guzel yurekleriniz icin cok tesekkur ederim arkadaslar. Ben hep yuregimizin buyuklugu kadar insan oldugumuza inanirim, gerisi bos, gerisi bizim bu hayatta daha iyi bir yasam icin kisisel mucadelelerimiz, basarilarimiz degil mi?

Gurbeti yasamak icin, cok uzaklarda olmak gerekmiyor tabii. Eger kavusamiyorsan, eger hayal kurmaya baslamissan sevdiklerinle ilgili, eger gitmek istedigin halde gidemiyorsan, gurbet o zaman baslamiyor mu? Tabii ki mesafeler artinca, iste bu yapilamamazliklar daha da artiyor. Hepimiz bir sekilde yasiyoruz bu gurbeti, once analarimiz-babalarimiz yasamis, koyden sehire tasinirlarken, sonra da bizler cogu daha iyi bir yasam arayisi icinde, tum sevdiklerimizden ayrilmayi goze alarak. Sonra da zor gelmis, tekrar yeniden baslangiclar, dolayisiyla kaptirmisiz kendimizi hayat ruzgarina, yasiyoruz kendi payimiza dusenleri.

Gurbette hayat zor tabii, hem de coook zor. O kendini kabul ettirme mucadelesi var ya hani yerkurenin her tarafinda, iste o mucadele, yabanci bir ulkede, yabanci insanlarin arasinda cok daha zor. En iyi olmak zorundasin, ustelik herzaman, bir gun bile aksatmadan.

Bir gun, Isvicre'de cok unlu bir hastanenin, dunyaca unlu Turk bashekimi soyle demisti "yabanci bir ulkede, kendini kabul ettirebilmen icin sana en yakin kisiden az on kat daha iyi olmak zorundasin". Bu basarilari yakaladigin zaman bir anlamda gurur duyuyorsun tabii yaptiklarinla, bu kendini kabul ettirme mucadelesini kazandigin icin. Ama obur taraftan da svediklerinle ilgili kacirdiklarini dusunuyorsun ve kacirdiklarin icin de uzuluyorsun, aglamiyorsun, ama icin aciyor iste.

Neyseeeeee, yaza gidiyorum insallah. Bir sey kalmadi sunun surasinda, gidip de bir guzel tadini cikaracagim yiyenlerimle kavusmanin, onlara pastalar yapacagim, onlari simartacagim insallah.

Sevgiyle kalin guzel arkadaslarim.

kamiş dedi ki...

Tubaaa, bak milleti ağlatmışsın! :) Halbuki daha geçenlerde arkadaşlarınla afiyetle yemek yiyordun ha? Ya yaşgünü muhabbetleri? :)) Seni çok iyi anlıyorum çünkü ben de gurbet acısı çektim. Seçimlerimiz sevgili arkadaşım, seçimlerimiz bizi , bulunduğumuz yeri yapan. Mutlaka olacak acısı, tatlısı.. Hala olduğun için kutluyor, burdan bol bol sevgiler yolluyorum. Laf aramızda, fırsatını bulursam ben de kaçıcam bu deli ülkeden!!! :))

Tuba dedi ki...

Sevgili Nihan, Tata ben de sizleri tebrik ediyorum,
Sevgili Aynur, Ayse, Hayat sizlere de yegenlerinizle mutlu, sinirsiz beraberlikler diliyorum.

Kamile, ne yapalim hayat boyle iste, bir guleriz, bir huzunleniriz:))

Adsız dedi ki...

Ah aklıma ilk hala oluşum geldi. Hala bir tane yeğenim var ama tadı kimsede yok. N şeker oluyor, öpmeye doyamıyorum. Gerçi bizimki 5.5 yaşadığından artık pek öptürmek istemiyor ama zorla da olsa öpüp mıncıklıyorum :)

Hayırlı olsun, Allah analı babalı büyütsün inşAllah :)

aintabsofrasi.blogcu.com

Tijen dedi ki...

Kutlarım sevgili Tuba!
Ne mutlu sana. Yeğeninle nice güzel günler diliyorum.
Tijen