Boztepe'den Trabzon...
Of-Calekli, Mapsino, Zisino, Zeno, Cufaruksa
Burada dogmadim, burada yasamadim, burada okumadim, burada evlenmedim, burada calismadim. Ama "dunyada en cok nereye aitsin" diye sorsalar, kesinlikle diyecegim tek yer "iste burasi". Burasi tamamen dogal bir hayatin ve neseli insanlarin memleketi..
Dedemin 100 yillik evini kimse yikmaya kiyamamis (ilk resim), seranderini de (ikinci resim) ayni sekilde saklamislar. Butun dayilarim birbirine yakin evlerde oturuyor. Bunun avantajini ise biz bol bol cikardik:)). Yengelerim cocukken koye gittigimizde, sut malezi yaparlardi, onlarin evine gidelim diye. Bazen hepsine gidip, artik catlayana dek sut malezi yedigimizi hatirlarim. Bu sene ise hamsi coregi moda oldu. Kistan tuzlanan hamsilerle yapilan corekler Merve ve Tugce tarafindan bile buyuk ilgi gordu. Sanki dogduklarindan beri orada yasiyorlarmis gibi corekleri bitirdiler. Ya genlerinde var yada acliktan artik mecburen yediler:)). Hamsi coreginin yaninda ise mutlaka salatalik yenilir. Kuzenim koca bir sise tuzlanmis hamsiyi de bana verdi, "al gotur bunu Amerika'ya orada yaparsin" dedi. Bilsem, gumrukten geciste, o koca adam boyu kokuya duyarli kopekler yok, alip getirecegim. Ama korku agir basti iste:))).
Of-Calekli, Mapsino, Zisino, Zeno, Cufaruksa
Derler ki "Karadeniz anlatilmaz, yasanir". Kim soylemisse tamamen katiliyorum. Yillardir bu kadar guzel tatil yapmamistim. Kocami Amerika'ya gonerdikten sonra, annemi ve kizlarimi alip dogru Karadeniz'in yolunu tuttuk. Istanbul-Trabzon ucakla yalnizca 1 saat 15 dakika. Halamin oglu karsiladi bizi. Once bir Boztepe yaptik. Trabzon'u icimize cektik. Sonra koyulduk yola. Son durak Calekli. Yeni adi nedir bilmiyorum bile. O kadar alismisiz ki bu eski Rum isimlerini kullanmaya. Koydekiler de hala bu isimleri kullanir.
Daha yoldan dayimin kizi aradi "hamsi coreklerini yaptim, cayi hazirladim, nerede kaldunuz". "Gelduk, gelduk" dedik. Yillarin ozlemini biriktirmisiz. Kuzenim bana sarildiginda, kemiklerimin kirildigini sandim bir an. "Geldik" dedim memleketime. Sevgilerin icten oldugu, riyanin olmadigi memleketime. Haksizliga, yalana dayanamayan, icinde bir sey tutamayan insanlarimin memleketine. Hayati hep komik tarafindan almaya calisan, kendileriyle bile espri yaparak, gulerek, guldurerek yasamayi secen insanlarimin memleketine.
Burada dogmadim, burada yasamadim, burada okumadim, burada evlenmedim, burada calismadim. Ama "dunyada en cok nereye aitsin" diye sorsalar, kesinlikle diyecegim tek yer "iste burasi". Burasi tamamen dogal bir hayatin ve neseli insanlarin memleketi..
Dedemin 100 yillik evini kimse yikmaya kiyamamis (ilk resim), seranderini de (ikinci resim) ayni sekilde saklamislar. Butun dayilarim birbirine yakin evlerde oturuyor. Bunun avantajini ise biz bol bol cikardik:)). Yengelerim cocukken koye gittigimizde, sut malezi yaparlardi, onlarin evine gidelim diye. Bazen hepsine gidip, artik catlayana dek sut malezi yedigimizi hatirlarim. Bu sene ise hamsi coregi moda oldu. Kistan tuzlanan hamsilerle yapilan corekler Merve ve Tugce tarafindan bile buyuk ilgi gordu. Sanki dogduklarindan beri orada yasiyorlarmis gibi corekleri bitirdiler. Ya genlerinde var yada acliktan artik mecburen yediler:)). Hamsi coreginin yaninda ise mutlaka salatalik yenilir. Kuzenim koca bir sise tuzlanmis hamsiyi de bana verdi, "al gotur bunu Amerika'ya orada yaparsin" dedi. Bilsem, gumrukten geciste, o koca adam boyu kokuya duyarli kopekler yok, alip getirecegim. Ama korku agir basti iste:))).
Yarin: Uzungol, Sumela manastiri
16 yorum:
Tubacığım, cantık tava lokumu hangi yöreye ait açıkçası bilmiyorum. Bende bir dergiden almıştım sanırım tarifini. Ama en kısa zamanda öğrenmeye çalışacağım.
Karadenizi anlatmana bayılıyorum, yazdıklarını okudukça kendimi orada gibi hissediyorum. Daha öncede belirtmiştim, yaşanılası tek yer benim için. Ayrıca, O.Sinanoğlu'nun yazısını okudum, kendimizi farklı göstermek adına ya da çok şey biliyormuş gibi görünebilmek için, kullandığımız kelimeler ne yazık ki Türklüğümüzü unutturmaya, farkında olmadan elbirliği ile çalışıyoruz.
Sevgiler canım.
Ay çok hoş görüntüler, çok güzel bir anlatım Tubacım. Seninle olup o Karadenizli aile ortamını ve sıcaklığını solumak istedim. Özlemeye başlamış olmalısın oraları şimdiden..
Çok sevgiler
Tubacım bir oyun başlattım, eğer kabul edersen seni de dahil etmek istedim. Ayrıntılar sayfamda.
Sevgiler.
Hani ben de orada doğmadım,büyümedim,okumadım ama oraya evlendim ve 1 yıl kadar oturdum.Kendimi ben de oralara çok yakın hisssediyorum.O alışık olmadığım Rum isimlerinin halk ağzında bu kadar yıl sonra bile devamı bana çok ilginç gelmişti.Şana deyince Trabzon dan çık Yomra'ya giderken geçiyorsun diyebileceğim kadar herşey gözümün önünde;)Gerçi ben de 8 yıl oldu oralara gitmeyeli ama sayende senle vardım geldim;))
Sevgilerimle...
Tuğbacığım, ne güzel görüntüler bunlar...
Ne güzel bir tatil geçmiş çok belli :)
Tuba'cigim,
Hep merak etmisimdir Karadeniz'i. Sayende geziyorum, sagol arkadasim.
Dedenin evine bayildim, duygulandim. Her yer ve her resim ayri guzel.
Aileni ve seni opuyorum. Sevgiler.
NE KADAR TANIDIK.. NE KADAR GÜZEL.. ORAYA AİT OLMAYAN BİR İNSANIN BURDA NE BULUYORSUNUZ DİYEBİLECEĞİ KADAR FİZİKİ AÇIDAN GÖSTERİŞSİZ, ANCAK O HAVAYI DAHA ÖNCE SOLUMUŞ, ORADA BİR GEÇMİŞİ OLAN KİŞİLERİN ÖZLEMLE KUCAKLAŞTIKLARI İNSANIN KENDİ MEMLEKETİ..HASRET..
SEVGİLER
HATİCE AY
Tubacım ne güzel görüntüler.. aklım kaldı oralarda..
bu arada artık döndüm buralara ben de size komşu oldum:) yeni sayfama da beklerim...
börülce- ayşegül :))
Karadeniz ayri bir güzeldir,her ne kadar karedenizli olmasamda hayran kaldim havasina yesilligine.Almanyadan arkadaslarimiz bizi trabzona davet etmislerdi,Böztepe görülmeye deger,bir yanda deniz bir yanda trabzon,yaylalarinada ciktik.
sevgiler
selamlar.. geçen sene trabzona gitmiştim.bayıldım oralara ve havasına ziganaya...şimdi resimleri görünce ah.....sevgiyle kalın..
Tuba'cığım,
Bende 4 günlük tatilime 1 gün daha ekleyerek, blogdan tanıdığım arkadaşlarımı da davet edince, ver elini Trabzon dedik hep beraberce.))
Çok güzel, dolu dolu 4 gün geçirdik ve bol bol komik anılarla geri döndük Tubam.Bazılarını kameraya aldım seyredip seyredip katıla katıla gülüyorum canım.
Senin anılarının ve seyahatinin takipçisiyim canım.Oyyyyy canum benum daa.))
Kocaman öpüyorum canım seni ve çocukları.Selamlar..))
Sevgilerle kalın.
Merhaba Tuba!Orta karadenizli biri olarak sana katılmamak mümkün değil diyorum.Tatil denince aklıma hep güzelim yerleri gelir karadenizin.Görüntüler harika.
selamlar...
Tubacığım ne de güzel anlatmışsın oraları.Benimde babaannemler Ünye'de(Ordu)oturuyorlar.Orada rahmetli dedemin kendi elleriyle yaptığı ev vardı.Ama yeni yapılanma nedeniyle amcam ev yaptı ve eski evi yıktılar.Ben o evi, o evdeki küçüklük anılarımı çok özlüyorum.Senin fotoğraflarını görünce duygulandım eline diline sağlık...
sevgiler serpil
sevgili tuba..karadenize bu yaz gitmeyi çok istedik ama yaz bitti bir türlü bu planı gerçekleştiremedik..bakalım artık başka bir yaza inş..harika anlatmıssın,hamsi çöreğini de merak ettik dogrusu.slmlar.
bir dogu karadenizli olarak nasil canim cekti anlatamam. bende coook ozledim, amerika'da o kadar gezdik, bizim diyarlar gibisi helede dogu karadeniz gibisi yok iste.
Tuba'cığım ne kadar güzel resimler allah gezdiğin yerleri içinize sindirsin, yediğin güzel balıklar içinde afiyet olsun canım sevgiler...
Yorum Gönder